اوستا ....یسنا - هـات 1

هات 1

1
�[ زَوت و راسپی : ]

نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم دادار اَهورا مَزدایٍ رايومَندِ فَرِه‌مَند ، بزرگترين و زيباترين و استوارترين و خردمندترين و بُرزمَندترين و �سپندترين�(1) را.
[ آن ] نيک منشِ بسيار رامش بخشنده، آن �سِپَندترين� که ما را بيافريد. آن که ما را پيکر هستی بخشيد. آن که ما را بپروارنيد.

2
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم بهمن و اَرديبهشت و شهريور و سپَندارمَذ و خُرداد و اَمرداد و گِوُش تَشَنَ و گوشوروَن و آذرِ اهورامزدا ـ تُخشاترين اَمشاسپَندان ـ را.

3�
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم [ ايزدان ] گاهها، رَدانِ اَشَه را. هاوَنیِ اَشَوَن، رَدِ اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم ساوَنگهی و ويسيَه‌یِ اَشَوَن، رَدانِ اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم مهرِ فراخ چراگاه، [ آن ] هزار گوشِ ده هزار چشم، [ آن ] ايزدِ نامبردار را و رامِ چراگاه خوب را.

4
[زَوت :]
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �رَ پيثوينِ� اَشَوَن، رَدِ اَشَونی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �فرادَت فشو� و �زَنتومِ� اَشَوَن، رَدانِ اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم اَرديبهشت و آذرِ اَهوره مزدا را.

5
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �اُزَيرينِ� اَشَوَن، رَد اَشَونی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �فرادَت وير� و �دَخيوم ِ� اَشَوَن ردان اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم رَدِ بزرگوار �نپات اپام � و آبهای مزدا آفريده را.


6
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �اَويسروثريم� اَشَوَن ، رَدِ اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �فرادَت ويسپَم� و �زَرتُشتوم� اَشَوَن ، ردان اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجا می‌آورم فروشی‌های اشونان را، زنان و گروه فرزندان آنان را، �يايريَه هوشيتی� را، �اَمَ�‌یِ نيک آفيردۀ برزمند را، �بهرام� اهوره آفريده و �اوپَرتاتِ� پيروز را.

7
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �اشهين� اَشَوَن ، رَدِ اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �بِرِجيَه� و �نمانيَه�‌ی اَشَوَن ، ردان اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �سروش� پارسای پاداش بخش پيروز گيتی افزای را و �رشن� راست‌ترين و �اَرشتادِ� گيتی افزای و جهان پرور را.

8
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم [ ايزدان ] ماه و �اَندَرماهِ� ردان اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �پرماه� و �ويشَپتثَ�‌یِ اَشَوَن ، ردان اَشَوَنی را.

9
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم [ ايزدان ] ماه و �گهنبار�ها، ردان اَشَوَنی را و �مَيديوزَرِم� اَشَوَن ، رد اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �مَيديوشِمِ� اَشَوَن ، رد اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �پَتيَه شهيمِ� اَشَوَن ، رد اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �اَياسَرِمِ� اَشَوَن ، رد اَشَوَنی را و �مَيديارِمِ� اشون، رد اَشَوَنی را و �همسپتمدم� اَشَوَن ، رد اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم [ ايزدان ] سال، ردان اَشَوَنی را.

10
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم همۀ اين ردان را که سی و سه رَدانِ اَشَوَنی‌اند به پيرامن هاونی. آنان از آن بهترين اشه‌اند که مزدا آموخته و زرتشت گفته است.

11
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم اهوره و مهر، بزرگواران گزند ناپذير اشون را، ستارگان آفريده سپند مينو را، ستارۀ �تِشتَرِ� رايومند فره مند را، �ماه� در بردارندۀ تخمۀ گاو را، خورشيد تيز اسب ـ چشم اهوره مزدا ـ را، مهر، شهريار همۀ سرزمينها را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �هرمزد [روز] � را يومند فره‌مند را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم [ماه ] فروشی‌های (2) اشونان را.

12
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم ترا ای آذر، پسر اهوره مزدا و همۀ آذران را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم آبهای نيک و همۀ آبها و همۀ گياهان مزدا آفريده را.

13
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم �مَنثَره�‌ی ورجاوند کارآمد را، داد يوستيز را، داد زرتشتی را ، روشن ديرين را ، دين نيک مزداپرستی را.

14
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم کوه اوشيدرن‌ی مزدا آفريدۀ بخشندۀ آسايش اشه را ، همۀ کوههای بخشندۀ آسايش اشه و بسيار بخشنده آسايش مزدا آفريده را ، فر کيانی مزدا آفريده را ، فرنا گرفتنی مزدا آفريده را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم اشی نيک را ، چيستای نيک را ، �اِرِثِ�‌ی نيک را ، �رَسَستاتِ� نيک را، �فر� را و پاداش مزدا آفريده را.

15
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم آفرين نيک اَشَوَن را و اَشَوَن مرد پاک و دامويش او پمن ، ايزد چيره دست دلير را.

16
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم اين جاها و روستاها و چراگاهها و خانمانها و آبشخورها و آبها و زمينها و گياهان و اين زمين و آن آسمان و باد پاک را ، ستاره و ماه و خورشيد و �اَنيرانِ� جاودانه و همۀ آفريدگان سپند مينو را و اَشَوَن مردان و اَشَوَن زنان را که ردان اَشَوَنی‌اند.

17
به هاونگاه نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم رد بزرگوار اَشَوَنی را ، ردان روز و گاهها و ماه و گهنبارها و سال را که ردان اَشَوَنی‌‌اند.

18
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم فَرَوَشی‌های نيرومندِ پيروزِ اَشَوَنان را ، فروشی‌های نخستين آموزگاران کيش را، فروشی‌های نياکان را و فروشی خويش را.

19
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم همۀ ردان اَشَوَنی را.
نويد [ ستايش ] می‌دهم.
ستايش بجای می‌آورم همۀ نيکی بخشندگان را: ايزدان اَشَوَن مينوی و جهانی را که به آيين بهترين اشه ، برازندۀ ستايش و سزاوار نيايشند.

20
ای هاوَنی اَشَوَن رد اَشَوَنی.
ای ساوَنگَهی اَشَوَن ، رد اَشَوَنی
ای رَپيثوين اَشَوَن ، رد اَشَوَنی.
ای اُزَيرينِ اشونی رد اَشَوَنی.
ای اُشَهينِ اَشَوَن ، رد اَشَوَنی

21
اگر ترا آزردم اگر در منش ، اگر در گويش ، اگر در کنش ، اگر به خواست خويش ، اگر نه به خواست خويش ترا آزردم ، اينک ترا می‌ستايم.
اگر از تو روی گردان شدم ، [ديگر باره ] ترا به ستايش و نيايش نويد می‌دهم.

22
شما همه ، ای بزرگترين ردان اَشَوَنی ، ای ردان اَشَوَنی !
اگر شما را آزردم ، اگر در منش ، اگر در گويش ، اگر در کنش ، اگر به خواست خويش ، اگر نه به خواست خویش شما را آزردم ، اینک شما را می‌ستایم.
اگر از شما روی گردان شدم ، [ديگر باره ] شما را به ستايش و نيايش نويد می‌دهم.

23
[زوت و راسپی : ]

من خَستويم که مزدا پرست ، زرتشتی ، ديوستيز و اهورايی کيشم.
هاوَنی اَشَوَن ، رد اَشَوَنی را ستايش و نيايش و خشنودی و آفرين.
ساونگهی و ويسيه‌ی اَشَوَن ، ردان اَشَوَنی را ستايش و نيايش و خشنودی و آفرين.
رَدانِ روز و گاهها و ماه و گَهَنبارها و سال را ستايش و نيايش و خشنودی و آفرين.