سدرهپوشی یکی از آیینهای زرتشتیان است.
سَدره پیراهنی است گشاد، سفیدرنگ و بییقه و با آستینهای کوتاه و بلندا تا زانو و دارای دو کیسه بسیار کوچک، یکی در جلوی سینه و نزدیک قلب که گریبان خوانده میشود و دیگری در پشت که گُرده نامیده میشود. آستینهای آن بدون آستر است که از پارچه سفید و در قدیم از جنس کتان تهیه میشدهاست. در جلو سدره از گریبان به پایین چاکی دارد که تا سینه میرسد و در انتهای آن کیسه کوچکی قراردارد که کرفهکیسه نام دارد. هر بخش از سدره کاربردی نمادین دارد. گُرده نشانه مسئولیتها و وظیفههایی است که هرکس به عهده دارد و باید بدرستی انجام دهد. گریبان که کیسه کرفه یا کیسه کار نیک هم خوانده میشود، یادآور است که همه کردارهای نیک روی هم انباشته شده و آدمی را به خوشبختی میرساند. نزدیک قلب بودن آن نشانهای است که کارهای نیک باید قلبآ و خالصانه انجام شود. کرفهکیسه به باور زرتشتیان گنجینه زرتشتیان (اندیشه نیک، گفتارنیک، کردارنیک) است و پوشنده باید بکوشد که وجودش را با این سه صفت آراسته کند.
سپیدی آن نماد پاکی و بی غل و غش بودن است.
برابر با یک روش کهن و پذیرفته شده باستانی، همه جوانان دختر و پسر باید آیین سدرهپوشی را انجام دهند تا زرتشتی شناخته شوند. امروزه در ایران کودکان زرتشتی میان سنین هفت و یازده سدره پوش میشوند. سدرهپوشی به منزله زایش نوین است. از همین رو این آیین را �نوزاد� یا �نوزات�(در گویش دری گجراتی NAVJOT) نیز مینامند. آیین سدرهپوشی باید در بامداد انجام شود ولی امروز در ایران، به دلایل عملی، پس از نیمروز برگذار میشود.
پس از پوشیدن سدره بر روی آن و بر گرد کمر کُستی|کُشتی میبندند
پيام دبير كل يونسكو به مناسبت نوروز
پيام دبيركل سازمان ملل متحد به مناسبت نوروز
پیام شادباش انجمن موبدان تهران به مناسبت آغاز سال نو
برآورد زمانِ ٨ هزار سالهي اشوزرتشت بنابر يافتههاي باستانشناسي
یلدا در افسانه ها و اسطوره های ایرانی
كوروش، فرمانروايي كه به جاي ويران كردن، آباداني ميگستراند
240003 بازدید
152 بازدید امروز
306 بازدید دیروز
3570 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian